توصیه‌های حضرت آیت‌الله صائني درباره حفظ حرمت مساجد

در دين اسلام مسجد حدّ و حدود شرعي دارد و مسلمان بايد آن حد و حدود را رعايت كند. مسجد خانه‌ي خداست: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللّهِ أَحَداً».[1] يعني: و مساجد ويژه خداست، پس هيچ كس را با خدا مخوانيد. اين آيه كاملاً روشن مي‌كند كه كارهاي غير خدائي در مساجد جايز نيست. صحبت دنيا در مساجد جايز نيست. اگر مسلمان‌ها مسائل گراني، ارزاني و مسائل روز را در مساجد مطرح کنند، آن مسائل را در رديف خدا آورده‌اند. مسلمان باید بداند مسجد حريم و حرم الهي است. در مسجد باید فقط آداب عبوديت خداوند رعايت شود تا مسلمانان تمركز و حضور ذهن بيابند و بدین‌ وسیله طالب مطالب اخروي و معنوي شوند.

در مجالس فاتحه كه در مساجد برگزار مي‌شود، بايد فقط قرآن قرائت شود و از اصناف و طبقات مدیرکل‌ها تشكر نشود. زيرا مجلس فاتحه براي تذكّر، تنبّه و عبرت است. مجلس فاتحه براي اين است كه حاضران قرآن قرائت کنند تا متوفی در برزخ مشمول رحمت و مغفرت خداوند شود. ولي متأسفانه امروزه قرائت قرآن در مجالس فاتحه ترك شده است و مسائل دنيوي، اعتبارات و تجملات اجتماعي مطرح است. آيا اين فاتحه در مسجد براي آن متوفی است يا براي خودنمایی، تجملات و شؤونات دنياست؟ متأسفانه جو مساجد به جای قرائت قرآن به محلی برای تجمع افرادی مبدل شده است که از مرگ متوفی بهره‌ی دنیوی می‌برند، بازار فروش شرکت‌کنندگان رونق می‌یابد و دوستي‌ها و رفاقت‌ها زيادتر می‌شود. فرزندان متوفی به تجمع افراد کثیر افتخار می‌کنند و می‌گویند: بازدید پس داديم، تشكر كتبي كردیم و مسائل دنيايي‌مان را رواج داديم. در حالی که انسان بايستی از عقلش استفاده کند و بداند كه اين دنيا گذراست. انسان باید بداند كه بعد از مردن حيات برزخي شروع می‌شود و بعد از آن،  جهان آخرت است. انسان باید كمالات حیات برزخی و آخرت را در همين جهان كسب كند. راه كسب این کمالات نیز اين است كه مسلمانان از خدا و رسول(ص) پيشي نگيرند. در دين اِعمال سليقه نكنند و در عقيده، اخلاق و عمل کاملاً تسليم خداوند باشند.